۴۲۰ – دل از دست داده ایم ما بی غمان مست دل ازدست داده ایم همراز عشق و همنفس جام باده ایم برمابسی کمان ملامت کشید هاند تا کارخود زابروی جانان گشاده ایم ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای ما آن شقایقیم که باداغزاده ایم پیر مغان زتوبه …
۵۰۳ – ساعتی ناز مفرما ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای فر صتت باد که دیوانه نواز آمده ای ساعتی نا زمفرما و بگردان عادت چون بپرسیدن ارباب نیاز آمده ای پیش بالای تو میرم چه به صلح و چه به جنگ چون بهر حال …
۱۳۰- نهیب حادثه اگرنه باده غم دل ز یاد ما ببرد نهیب حادثه بنیادمازجا ببرد اگر نه عقل به مستی فروکشدلنگر چگونه کشتی ازین ورطه بلاببرد فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک که کس نبودکه دستی ازین دغا ببرد گذاربر ظلمات است خضراهی کو …
۲۹۸- نسیم زلف خوش آن شبی که در آیی به صد کرشمه و ناز کنی تو ناز به شوخی و من کشم به نیاز چو غنچه سر درونش کجا نهان ماند ل مرا که نسیم صباست محرم راز امید قد تو می داشتم زبخت بلند سیم …
۷- یاران طریقت دوش ازمسجد سوی میخانه آمد پیرما چیست یاران طریقت بعد از ین تدبیر ما ؟درخرابات مغان ما نیز هم منزل کنیم کاین چنین رفتنست درعهد ازل تقدیر ماما مریدان روی سوی کعیه چون آریم چون ؟ روی سوی خانه خمار دارد پیرمابادل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی ؟ آه آتشبار و سوز …
۴۶۱ – حلقه زلفش نکته ای دلکش بگویم خال آن مهر و ببین عقل و جان را بسته زنجیز آن گیسو ببین عیب دل کردم که وحشی وضع و صحرایی مباش گفت چشم شیر گیر و غنج آن آهو ببین حلقه زلفش تماشاخانه با صباست جان صد صاحبدل آنجا …
۳۸۸- دولت وصل دردم از یاراست و درمان نیز هم دل فدای او شد وجان نیز هم این که می گویند آن خوشتر زحسن یارما این دارد وآن نیز هم دوستان در پرده می گویم ولی گفته خواهد شد به دستان نیز هم هردو عالم یک فروغ روی اوست …
۴۲۴ – سخن حق ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم سر حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم عیب و درویش و توانگر به کم و بیش بد است کا ربد مصلحت آن …
۳۵۹- هفت خانه چشم شممت روح و داد و شمنت برق وصال بیا که بوی ترامیرم ای نسیم شمال احادیا به جمال الجیب قف وانزل که نیست صبر جمیلم زاشتیاق جمال حکایت شب هجران فرو گذاشته به به شکر آنکه بر افکند پرده روز وصال بیا که پرده گلریز …