۹۳- لاف سلطنت کنون که می دمد از بوستان نسیم بهشت من و شراب فرح بخش و یار خور سرشت گدا چرا نزند لاف سلطنت امروز که خیمه سایه ابرست و بزمگه لب کشت چمن حکایت اردیبهشت می گوید نه عارف است که نسیه خرید …
۳۹۳ – دیدار شد میسر دیدار شدمیسر و بوس و کنارهم از بخت شکر دارم و از روزگار هم زاهد برو که طالع اگر طالع من است جامم به دست باشد و زلف نگار هم ما عیب کس به رندی و مستی نمی کنیم لعل بتان خو شا …
۴۶۳ – برخاست بوی گل ای آفتاب آینه دار جمال تو مشک سیاه مجمره گردان خال تو صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود کاین گوشه نیست در خور خیل خیال تو در اوج ناز و نعمتی ای آفتاب حسن یارب مباد تا به قیامت زوال تو مطبوع …
۵۶۴ – دل گشاد ه دار نوشکن جام شراب یک منی تا بدان بیخ غم ا زدل بکنی دل گشاده دار چون جام شراب سر گرفته چند چون خم دنی چون زجام بیخودی رطلی کشی کم زنی از خویشتن لاف منی سنگ سان شو در قدم نی همچو …
۵۳۱- کشتی باده بیاور در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی دل که آیینه شاهیست غباری دراد از خدا م یطلبم صحبت روشن رایی کرده ام توبه دست صنمی باده فروی که دگر می نخورم بی رخ بزم آرایی جوی ها …
۱۹۰- بار امانت دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند وبه پیمانه زدند ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت بامن راه نشین باده مستانه زدند آمسان بار امانت نتوانست کشید قرعه فال به نام من دیوانه زدند جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه …
۵۴۰- گرزنده دلی ساقی اگرت هواست با می جز باده میار پیش ماهی سجاده وخرقه در خرابات بفروش و بیار جرعه ای می گر زنده دلی شنو زسمتان در گلشن جان ندای یا حی با درد در آ به سوی درمان کونین نگر به عشق لاشی اسرار دلست …
۱۷۷- دامن دوست دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد تکیه برعهد تو و باد صبا نتوان کرد آنچه سعی است من اندر طلبت بنمایم این قدر هست که تغییر قضا نتوان کرد دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست به فسوسی که کند خصم رها …
۲۳۵- طعن حسود کی شعر خوشا نگیزد خاطره حزین باشد یک نکته ازیندفترگفتیم و همین باشد از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار صردملک سلیمانم در زی رنگین باشد غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل شاید که چو وابینی خیر تودرین باشد هرکو نکند فهمی زین کلک خیال …
۳۱۹- خوشا شیراز خوشا شیراز و شعب ی مثالش خداوندا نگه دار از زوالش زرکناباد ما صد لوحش الله که عمر خضر می بخشد زلالش مسان جعفر آباد و مصلی عبیر آمیز می آید شمالش به شیراز آی و فیض روح قدسی …