۳۷۹ – مصلحت وقت حالیا مصلحت وقت در آن می بینم که کشم رخت به میخانه و خوش بیشینم جز صراحی و کتابم نبودیارو ندیم تاحریفان دعا را زجهان کم بینم بس که در خرقه آلفوده زدم لاف صلاح شرمسار رخ ساقی و می رنگینم جام میگیرم و ازاهل ریا دور شوم …
- ۹۸/۱۲/۲۸