۶۶- کرم نما و فرود آ رواق منظر چشم من آستانه تست کرم نمای و فرود آ که خانه خانه تست به لطف خال و خط ا زعارفان ربودی دل لطیفه های عجب زیر دام و دانه تست دلت به وصل گل ای بلبل سحر خوش باد که درچمن همه گلبانگ …
۳۶۷- شر ط آن بود بگذار تا زشارع میخانه بگذریم کز بهر جرعه ای همه محتاج این دریم روز نخست چون دم رندی زدیم و عشق شرط آن بود که جز ره این شیوه نسپریم جایی که تخت و سمند جم می رود به باد گرغم خوریم خوش نبود …
۲۳۶- جان گداخت گداخت جان که شود کاردل تمان و نشد بسوختیم درین آرزوی خام و نشد فغان که در طلب گنج نامه مقصود شدم خراب جهانی زعم تمامو نشد دریغ و دردکه درجست وجوی گنج حضور بسی شدم به گدایی برکرامو نشد به لابه گفت شبی میر مجلس تو شوم …
۲۹۵- تمنای لبت بر نیامد از تمنای لبت کامم هنوز بر امیدجام لعلت دردی آشامم هنوز روز اول رفت دینم در سر زلفین تو تا چه خواهد شد درین سودا سرانجامم هنوز ساقیا یکجرعه ده زان آب آتش گون که من درمیان پختگان عشق او خامم هنوز ار خطا گفتم شبی موی …
۴۰۹ – غم زمانه غم زمانه که هیچمس کران نمی بینم دواش جز می چون ارغوان نمی بینم به رتک خدمت پیر مغان نخواهم گفت چرا که مصلحت خود رد آن نمی بینم درین خمار کسم جرعه ای نمی بخشد ببین که اهل دلی در جهان نمی بینم نشان اهل خدا …
۴۱۷ – اعتقادی بنما گر من از سرزنش مدعیان اندیشم شیوه مستی و رندینروداز پیشم زهد رندان نو آموخته راهی به دهیست من که بدنام جهانم چه صالح اندیشم شاه شوریده سران خوان من بیسامان را زانکه در کمخردیاز همه عالم بیشم برجبین نقش کن …
۲۰۱- سنگ خاره رو بر رهش نهادم و برمن گذر نکر د صد لطف چشم داشتم او یک نظر نکرد سیل سرشک ما زدلش کین بدر نبرد درسنگ خراه قطره باران اثر نکرد یارب تو این جوان دلاور نگاه درا کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد ماهی و مرغ …
۳۴۲- می مغنه بیار قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع که نیست با کسم از بهر مال و جاه نزاع شراب خانگی ام بس می مغانه بیار حریف باده رسید ای رفیق توبه وداع خدای را به می ام شست و شوی خرقه کنید که من نمی شنوم …
۴۸- خیال قیامت حدیث سرو که گوی به پیش قامت دوست که سربلندی سرو سهی زقامت اوست خیال قامت سروش نم یکنم زان رو که سرو گرچه بلندست قامتش خودروست خیال قامت سروش مقیم دیده ماست ارآنکه سروسهی زا مقام برلب جوست صبا ززلف و خط و خال او حدیثی چند …
۴۷۵ – تو نازنینی ای از فروغ رویت روشن جراغ دیده خوشتر زچشم مستت چشم جهان ندیده همچون تو نازنینی سر تا قدم لطافت گیتی نشان نداده ایزد نیارفریده هر زاهدی کهددیه یاقوت حان فزایش سجاده ترک کرده پیمانه در کشیده بر چهره بخت نیکت تعویذ چشم شوخش …